Wat heb ik de afgelopen week al veel lieve baasjes mogen ontmoeten en echt sommige wisten me te ontroeren. Mijn eerste shoot was spannend. Ik had een trilhand..... hahah. Dat heb ik normaal gesproken alleen als ik op vakantie een wild dier moet fotograferen, bijv. een beer. Dat vind ik zo gaaf, dat ik een trillende hand krijg ( levert helaas niet de beste foto's op). Nu was het trilhand van de zenuwen. Het stomme is, dat ik de tijd vergeet en dat ik geen idee heb of er voldoende goede foto's bij zouden zitten ( tuurlijk wel ;-) ), dus nadat ik de foto's thuis had bekeken was ik gerustgesteld. Mila mijn eerste mooie puppy. Zal haar koppie niet meer vergeten. De shoot was fijn. N had ik meegenomen, als een soort P.A. Dat had ik nodig en vond ik fijn ( ook een stukje om haar te laten zien dat je moet gaan voor wat je wilt!)
Ik mocht een kat fotograferen van 21 jaar oud, er hing natuurlijk een verhaal aan vast . Het ontroerde mij. Ik mocht foto's maken van twee honden, waarbij er 1 heel ernstig ziek was en het baasje niet zeker wist hoelang ze de tijd nog konden rekken voor het beestje. Ze wilden nog graag 1 foto. Ik was er weer door ontroerd. Afgelopen weken heb ik gemerkt dat er veel lieve mensen op mijn pad zijn gekomen, ieder met een eigen verhaal. Ik heb katten gefotografeerd, vooral veel honden en gisteren kwam daar nog eens een paard en alpaca's bij. Zo lief dat mensen het vertrouwen stellen in je en ze toelaten bij de dieren. Veel dieren komen trouwens op me af en blijven in mijn buurt rondhangen. Ik moet zeggen dat dat met mijn zoomlens niet echt ideaal is, maar wel gezellig als een alpaca je mondmasker van dichtbij komt bestuderen. Sommige dieren trekken zich trouwens ook helemaal niets van me aan en doen gewoon lekker hun eigen ding. Natuurlijk is het gemakkelijker fotograferen als een hond wat commando's kent, Als ze dat niet kennen, dan is het zoeken hoe je de aandacht krijgt. Uit elke shoot haal ik wel iets, mensen die hun verhaal vertellen, mensen die zich inzetten voor rescue honden, in ieder geval hebben ze allemaal 1 ding gemeen, de liefde voor hun dier. Vandaag tijdens de wandeling zagen we een ree. Ik geniet daarvan. Gisteren was weer een moment die ik zal koesteren en opslaan. Na wat foto's genomen te hebben van een hond, vroeg het baasje: 'Mag ik 1 foto waar ik met de hond opsta?" De hond was wat nerveus en wilde niet echt zitten, maar bij de laatste poging riep het baasje, heel blij: 'Dat was m he? Inderdaad, ik had het eindelijk zover dat de hond vol in de camera keek. Het baasje zei: 'Ik voelde het!" en ze had gelijk! Toen ik mijn foto aan haar liet zien, zei ze heel blij, die wil ik uitvergroot in mijn kamer hangen en toen besefte ik....... mijn sparkle is haar sparkle geworden.... en dat was gaaf.. het werd weer mijn sparkle!
Liefs Natasja
Comments